Zo, het is alweer voorbij. Mooi land Costa Rica maar wel amerikaans toeistisch Vandaag vangen we de lange terugvlucht weer aan van San Jose naar Amsterdam via Miami en Londen.

In Miami hebben we een stopover van bijna 5 uur. Net te kort om naar de stad te gaan maar lang genoeg om een cache te zoeken vlakbij het vliegveld. Op naar de sneeuw en de kou.

On the beach

Het park Manual Antonio bleek dicht vandaag, dus niks wandelen en cachen. Nou moesten we op een bedje onder een parasol loggen en zwemmen in de zee. Wat naar nou toch bop de foto zie je hoe verdrietig we zijn. Gelukkig is er vanmiddag happy hour misschien vrolijken we dan weer wat op.

Bij een strandtent zat een mevrouw te schilderen. Happy little birds om met Bob Ross te spreken, dus dat wordt weer sjouwen voor mijn sherpa. ;-)

Monte Verde - Manuel Antonio

Afgedaald van de bergen van Monte Verde naar de kust. Vandaag verkiezingsdag dus overal toeteren de auto's met vlaggen en portretten
van hun kandidaat en 's avonds feestjes met Salsa muziek. Onderweg maakten we nog een boottocht door een watergebied net achter de kust. We zagen joekels van krokodillen van heel dichtbij, allerlei vogels en
een miereneter die in een boom langs het water met zijn maaltijd bezig was. Heel bijzonder want het zijn nachtdieren, dus die zie je niet vaak, laat staan zo actief.

We zijn nu aangeland in de laatste bestemming Manuel Antonio en zitten hier in een soort resort met Amerikaanse luxe trekjes, 3 zwembaden en strand in de buurt, niet verkeerd als afsluiter! Morgen nog even geocachen (we hebben er al 7).

Monte Selva nevelwoud

Vanuit Ricon de la Vieja reden we naar Monte Verde. Eerst een stuk over de Pan American Highway, die loopt van Alaska naar Patagonië. Daarna de bergen in, eerst over het asfalt, maar het laatste stuk over een onverharde weg met veel kuilen. Ze laten het met opzet zo om te voorkomen dat er te veel mensen komen naar dit gebied.

Het weer is hier zo mogelijk nog wisselvalliger dan in de rest van Costa Rica, maar toen we aankwamen scheen de zon. ´s Avonds maakten we een nachtwandeling in de jungle met een gids. Die gidsen zijn heel bedreven in het spotten van slapende vogels en andere beesten met een zaklamp. Het komische is dat slapende vogels niet wegvliegen, ook al schijn je met een zaklamp recht in hun snavel. Pas als ze beweging voelen gaan ze er vandoor.Boven in een boom, ook het stekelvarken. Ook zagen we een tarantula, een vogelspin, die toen ie ons zag snel weer zijn hol in vluchte gelukkig.

Vanmorgen hebben we op een andere plek in het nevelwoud een wandeling gemaakt over grote hangbruggen waardoor je als het ware op de hoogte van de kruinen van de bomen loopt, heel apart. Aangezien het steeds nevelachtig regende konden we goed zien waarom dit bos een nevelwoud heet, de optrekkende sluiers nevel tussen de bomen door zorgen voor een sprookjesachtige sfeer.

In het dorpje Sint Elena hebben we een boekwinkel ontdekt met op de bovenverdieping een lunchcafeetje met heerlijke sandwiches en verse milkshakes. Het was hier ooit een Quaker gemeenschap die zich toelegden op de zuivelproduktie, dat proef je in de shakes. Een welkome afwisseling na iedere dag rijst met bonen.

Olifantje en vulkaan en Tico eten

Na ontsnapt te zijn aan de overstromingen in centraal en west Costa Rica zitten we nu in een hotelletje aan de voet van de vulkaan Ricon de la Viega. Een beetje een fluthotel waar ze in ieder geval geen mooie dierfiguurtje vouwen van de handdoeken.
Vandaag bezochten we met een heerlijk zonnetje het natuurpark hier. Door de vulkanische hitte zijn er bubbelende modderbaden en hier en daar spuiten naar zwavel stinkende rookpluimen uit de grond. Mooie wandeling gemaakt en weer de nodige dieren gezien waaronder een neusbeertje en prachtige blauwe vlinders.

Nu zitten we in een klein Tico tentje het lokale Tico eten te nuttigen, lekker hoor. We eten hier minstens 2x daag gallo pinto, oftewel rijst met zwarte bonen.
De rest van de groep zit in een toeristentent te eten. Zo gaan we nog even flaneren over het plein waar een of ander feest aan de gang is.
Groeten uit een gelukkig weer zonnig Costa Rica

Aardverschuivingen bij het meer van Arenal

Doorde vele regen van de afgelopen 48 uur zijn de riviertjes gezwollen tot brede bruine modderstromen die zich overal een weg zoeken. Ook over de weg daarbij nemen ze de wegkant en de topzware bomen mee. Soms moet de chauffeur takken kappen en opruimen voor we er door kunnen, soms moeten we met een aanloop over een modderpad dat om de wegversperring heen gaat zoals op de foto. En dan hopen dat de bus niet blijft steken in de modder.
Ook staken we een brug over die overspoeld werd door een bruin kolkende stroom die hem waarschijlijk over een paar uur weggespoeld heeft. We hadden liever zon, maar ik moet zeggen dit heeft ook wel wat.

Arenal in de wolken

Arenal is een nog werkende vulkaan, bij goed weer kun je in het donker het lava zien oplichten bij de top. Ons hotel heeft een prima lokatie met uitzichto op de vulkaan maar men zegt. Helaas hangt er een depressie boven centraal Costa Rica, het regent en de vulkaan zit in de wolken.
Niet getreurd. Vanochtend een tocht richting de grens van Nicaragua gemaakt. Daar met de boot op de Cano Negro rivier weer een hoop dieren gespot, waaronder heel veel leguanen. Vanmiddag zijn we naar Baldi geweest. Een soort thermale baden, tegen de vulkaan aan. Het bron water wordt verwarmt door de vulkaan en is in de bovenste baden 45 graden, lekker warm dus, terwijl de lauwe regen op ons neerdaalde, een aparte sensatie maar wel lekker relaxed. Het uploaden van de foto`s lukt weer eens slecht door de trage verbinding. Morgen gaan we door naar het westen waar het weer waarschijnlijk beter is.

Sarapiqui - la Selva

Van Tortuguera weer met de boot terug naar waar de weg begint en vandaar met de bus naar Sarapiqui. Daar hadden we weer een prima huisje op een mooi parkachtig terrein met zwembad en lekker restaurantje. Volegende ochtend een 3 uur durende jungle Tour met gids. Selva is een vochtig regenwoud (het regende ook een tijd). Er schijnen 20 soorten regenwoud te zijn! We zagen weer allerlei dieren
waaronder een kaaiman(netje) en wonderlijke dubbeldekker libelles van 10 cm groot. Het weer blijft wisselvallig maar gelukkig schijnt tussen de buien door regelmatig de zon en dan is het gelijk heet.

Tortuguera - leguanen en gifkikkertjes

'sMorgensvroeg werden we gewekt door de brulapen, wat een kabaal maken die zeg. Om 7 uur vertrok het bootje voor een vogel&dieren spottocht door de kanaaltjes van het moerasgebied. Helaas begon het na 10 min weer te plenzen en keerden we terug voor het ontbijt. Om 9 uur 2e poging, zelfde verhaal. Om 2 uur 3e poging toen bleef het droog. We zagen talloze vogels en dieren, waaronder een mannetjes en vrouwtjes
leguaan van een meter en een knalgroen Christus leguaantje. Vanuit het hotel hebben we ook nog een stukje door de jungle gelopen, een toekan gezien en hele kleine knalrode gifkikkertjes gevonden. Die hebben we
meegenomen en in de badkamer gefotografeerd. Tip van reisgenoot die bioloog is en zijn kennis wil delen, dat is nog eens boffen!

Tortuguero

Vanuit San Jose daalden we door de bergen af naar het laagland in het oosten. De natuur is echt ongelofelijk mooi hier, we zagen al veel bijzondere dieren. Een luiaard, apen schildpadden een koningsgier prachtig. Na de bus nog 1,5 uur met de boot door waterwegen vlak achter de Atlantische kust naar Tortuguera, met nog een krokodil en allerlei soorten reigers als toetje.

Hier zitten we in een cabin met rondom jungleet apen en allerlei vogels. En per ongeluk ergens wifi dus dit berichtje gepost.

Costa Rica blijkt een land met veel gezichten. Qua natuur, qua cultuur en ook qua weer. Vandaag bezochten we de Poas vulkaan. Het ene moment
zon 5 tellen later regen. In de krater wolkenflarden en stoom van wat activiteit onder het kratermeer, met bijpassende zwavellucht.

Wel grappig hoe de mensen hier geen aandacht besteden aan de regen. Ze lopen gewoon door in hun hempje. Zodra de zon weer schijnt ben je zo weer droog. Het voorproefje natuur belooft een fraaie vakantie.
In een hippe koffietent de lekkerste cappucino ooit gedronken, met specerijen. Die gaan we thuis namaken!
Op de foto logt Ron onze 2e costaricaanse cache. Jaja

Om 3 uur op, van Amsterdam naar Londen vandaar naar Miami. In Miami vielen de gevreesde veiligheidsmaatregelen reuze mee dus hadden we
ruim de tijd (5 uur) om op een stoeltje te hangen en naar buiten te kijken. Toen nog ruim 2 uur vliegen naar Costa Rica. Bij aankomst was het 20 uur lokale tijd en al donker. Dus Costa Rica zien we pas morgen. Nu eerst slapen.

Mobiel uit Costa Rica

Morgen op pad

Nog even flink beroerd geweest maar net op tijd opgeknapt gelukkig.
Morgen of liever vannacht op pad

En in de tussentijd...,

Wandelen we nog heel wat af in het mooie Nederland, zoals hier bij
Groesbeek.

Costa Rica - Pura Vida

Door werk, maar vooral door de studie is er niet veel tijd om te reizen dit jaar, toch kunnen we het niet laten. Dus het wordt een georganiseerd tripje naar Costa Rica.
Ooit kochten we er een "lot" van een teakhoutplantage waar ons fantastische winsten werden voorgespiegeld. De grootste winst was in ieder geval dat onze belangstelling voor de natuur in dit land, die fantastisch moet zijn, was gewekt.

Costa Rica heeft dat wat wij zoeken: veel diversiteit op een niet te groot oppervlak. Dus geen dagen in de bus of trein om ergens te komen.
We kozen voor een 16-daagse reis van Summum omdat die precies tussen de colleges door past en een beetje leuk betaalbaar is. Een grote groep van 27 mensen, maar misschien is het in een grote groep juist makkelijker om je eigen gang te gaan. We gaan het beleven en maken gewoon ons eigen feestje!

Van 24 november tot 9 december zijn wij in het land van de Tico's.