Luxor is the place to be voor tempels en graven. Aan de overkant van de Nijl, op de westbank liggen alle graven. De koningsvallei en de koninginnevallei.
Op het eerst oog gewoon een droog heuvelachtig woestijnlandschap maar onder de grond liggen een hele boel graftombes. Sommigen zijn te bezichten maar een heleboel ook niet.
Met je toegangskaartje mag je in 3 tombes naar keuze. Voor bijzondere graven moet je apart betalen, zoals voor het graf van Toetankhamon (14 euro 5 minuten binnen) en het graf van Nefertite (10.000 dollar) We hebben ze beide niet gezien.
De graven die we wel zagen waren indrukwekkend mooi.
Daarna zagen we ook nog de tempel van koningin Hatsjepsoet en Dar El Medina. Dat laatste is het stadje met de huizen en graven van de werklui. Ook daar zijn we twee tombes ingeweest heel krap, klein trappetje naar beneden, eigenlijk nog indrukwekkender.
's Avonds hebben we gegeten in een 5 sterrenhotel (Sonata)in Luxor dat een Japans restaurant heeft. Daar aten we teppanyaki, van dat gegoochel met die japanse plamuurmessen.
Erg lekker. Onze reisleidster heeft een tik voor lekker eten en kent alle bijzondere restaurantjes in iedere stad waar we komen. Errug handig voor ons ;-)
De laatste dag in Luxor gingen we 's morgens naar de Karnac tempel. Dat is eigenlijk meer een soort tempelstad die in de loop van meerdere eeuwen steeds is uitgebouwd. Daar staan ook twee van die gigantisch hoge obelisken.
Daarna bezochten we nog het Luxor museum, waar vooral de beelden van Echnaton, de ketterfarao heel mooi waren. Ook zagen we daar onze eerste twee echte mummies!
Om twee uur stapten we in de bus naar Hurgardah, waar we om 7 uur aankwamen. Daar hadden we de meest luxe hotelkamer ooit, een suite voor 4 personen compleet met een zitje, koelkast en werkende TV waarop we BVN konden ontvangen (NL en Bel tv)
Helaas konden we er maar kort van genieten, want we moesten om 3 uur alweer weg om de boot van 4 uur naar Sjarm el Sjeik te halen.
Vandaar met de bus naar DAHAB en daar zitten we nu heerlijk aan een palmenstrandje in de zon te chillen!
Beetje koud bij jullie?? Hier niet, tegen de 30 graden, lekker windje prima uit te houden. Wij genieten mee voor jullie allemaal.
zondag 29 november 2009
vrijdag 27 november 2009
Felukka
Vandaag stond in het teken van de Felukka. Een NijlZeilBoot waarmee we naar Kom Ombo zouden zeilen. Niet spectaculair, maar wel heel relaxed. We hadden de wind tegen en moesten dus laveren van de ene naar de andere kant. Op de boot lagen allemaal matrasjes en kussens waarin we heerlijk geluierd hebben. De bootjongens voorzagen ons van een natje en droogje en 's avonds van een lekkere macaronie maaltijd.
Om tien uur gingen we slapen, op diezelfde matrasjes en kussens. Om te slapen wat minder comfortabel, niet iedereen sliep even goed, maar Ron wel (). Kom Ombo hebben we niet helemaal gehaald, want er was 's morgens helemaal geen wind meer. Abbes (de chauffeur) pikte ons na het ontbijt dus weer op met de bus.
Op weg naar Luxor bezichtigden we de Kom Ombo tempel en de Edfoe tempel.
We worden al echte tempel experts.
Alle mensen zijn vandaag lekker gedouched en keurig aangekleed. De meisjes dragen de meest opzichtig glimmende outfits en de heren hebben gel in het haar. Het is vandaag Offerfeest. Iedere familie heeft een kip, schaap, geit of kameel gekocht (naar draagkracht) en geslacht. Vanavond eet iedereen dus uitgebreid en lekker.
Wij gaan vanavond naar het licht en klankspel in de Karnac Tempel.
Om tien uur gingen we slapen, op diezelfde matrasjes en kussens. Om te slapen wat minder comfortabel, niet iedereen sliep even goed, maar Ron wel (). Kom Ombo hebben we niet helemaal gehaald, want er was 's morgens helemaal geen wind meer. Abbes (de chauffeur) pikte ons na het ontbijt dus weer op met de bus.
Op weg naar Luxor bezichtigden we de Kom Ombo tempel en de Edfoe tempel.
We worden al echte tempel experts.
Alle mensen zijn vandaag lekker gedouched en keurig aangekleed. De meisjes dragen de meest opzichtig glimmende outfits en de heren hebben gel in het haar. Het is vandaag Offerfeest. Iedere familie heeft een kip, schaap, geit of kameel gekocht (naar draagkracht) en geslacht. Vanavond eet iedereen dus uitgebreid en lekker.
Wij gaan vanavond naar het licht en klankspel in de Karnac Tempel.
woensdag 25 november 2009
Philae Temple en het Nubische dorp
Je ziet wel veel met zo'n groepsreis met excursies. Vandaag hebben we in de ochtend de Philae Temple bezocht. Deze ligt tussen de oude en de nieuwe Aswan dam. Na de bouw van de oude dam lag de tempel half onder water, de bouw van de nieuwe dam zou de tempel helemaal laten verdwijnen. Ook weer met hulp van Unesco is hij steen voor steen afgebroken en herbouwd op een hoger eiland. Het is de tempel van Isis. Een soort Maria moedergodin met de babygod Horus.
Op de terugweg pikten we de onafgemaakte obelisk mee. Een 41 meter lange obelisk (gewicht1200 ton), die half uitgehakt is uit de granietgroeve net boven Aswan. Door een fout in de steen hebben ze het project niet afgemaakt, maar kun je nu wel precies zien hoe die gigantische zuilen uit 1 stuk graniet werden gehakt.
's Middags zijn we met een bootje over de Nijl gevaren met een paar Nubiers. Een ervan heeft bij mij een mooie Henna tattou gezet op mijn hand. Na zonsondergang hebben we in een Nubisch dorp op een eilandje gegeten in het huis van de schipper Muhammed. Het is echt een heel ander volk die Nubiers.
Op de terugweg pikten we de onafgemaakte obelisk mee. Een 41 meter lange obelisk (gewicht1200 ton), die half uitgehakt is uit de granietgroeve net boven Aswan. Door een fout in de steen hebben ze het project niet afgemaakt, maar kun je nu wel precies zien hoe die gigantische zuilen uit 1 stuk graniet werden gehakt.
's Middags zijn we met een bootje over de Nijl gevaren met een paar Nubiers. Een ervan heeft bij mij een mooie Henna tattou gezet op mijn hand. Na zonsondergang hebben we in een Nubisch dorp op een eilandje gegeten in het huis van de schipper Muhammed. Het is echt een heel ander volk die Nubiers.
dinsdag 24 november 2009
Abu Simbel en het Nubisch Museum
Vanmorgen moest iedereen (behalve ik) om 3:00 uur op voor de excursie naar Abu Simbel.
Drie uur rijden door de woestijn, in konvooi met tig andere bussen om de Nubische tempel te bekijken die daar is 'herplaatst' na het aanleggen van de Nasserdam in de jaren 60. Het was weer 6 uur bussen, maar volgens Ron zeer de moeite waard.
Ik heb deze trip aan me voorbij laten gaan en heb het Nubisch museum in Aswan bezocht, wat ook heel erg de moeite waard was.
's Middags hebben we lekker bij het zwembadje gehangen dat op het dak van het Cleopatra hotel ligt en daar weer een zonsondergang bewonderd.
Drie uur rijden door de woestijn, in konvooi met tig andere bussen om de Nubische tempel te bekijken die daar is 'herplaatst' na het aanleggen van de Nasserdam in de jaren 60. Het was weer 6 uur bussen, maar volgens Ron zeer de moeite waard.
Ik heb deze trip aan me voorbij laten gaan en heb het Nubisch museum in Aswan bezocht, wat ook heel erg de moeite waard was.
's Middags hebben we lekker bij het zwembadje gehangen dat op het dak van het Cleopatra hotel ligt en daar weer een zonsondergang bewonderd.
maandag 23 november 2009
Aswan
Weer een lange busdag vanuit de woestijn terug naar de nijlvallei. We moesten via Luxor naar Aswan rijden, omdat we ons eerst moesten afmelden bij de politie daar.
Het is echt maar een smalle strook vruchtbaar land langs de nijl, die moet al het voedsel voor heel Egypte produceren, veel landbouw dus.
95% van de egyptische bevolking woont langs de nijl en maar 5% in de woestijn, terwijl de woestijn weer 95% van het oppervlak uitmaakt.
Op de nijl zagen we ook de grote cruiseschepen waarop mensen een Nijlcruise maken en vanaf de boot allerlei excursies doen.
Aswan, of Assoean is een hele relaxte stad, 's avonds aten we op een soort vlonder op de nijl bij in een Nubisch restaurant.
Het is echt maar een smalle strook vruchtbaar land langs de nijl, die moet al het voedsel voor heel Egypte produceren, veel landbouw dus.
95% van de egyptische bevolking woont langs de nijl en maar 5% in de woestijn, terwijl de woestijn weer 95% van het oppervlak uitmaakt.
Op de nijl zagen we ook de grote cruiseschepen waarop mensen een Nijlcruise maken en vanaf de boot allerlei excursies doen.
Aswan, of Assoean is een hele relaxte stad, 's avonds aten we op een soort vlonder op de nijl bij in een Nubisch restaurant.
zondag 22 november 2009
Wat moet je in Mut
Nou niks eigenlijk.
Weer een lange busdag door de woestijn. Wordt wel een beetje saai dat rijden door de woestijn. Gelukkig hebben we studienboeken en ipods bij ons.
We bezochten nog de Christelijke necropool Bagawat met wat bijzondere schilderingen.
We hebben continu politiebegeleiding in de bus en passeren om de tig kilometer een checkpoint waar weer van alles genoteerd wordt. Je zult niet snel zoekraken hier.
Van die politieman in de bus (compleet met zo'n groot machinepistool) heb je eigenlijk weinig last, alleen willen ze af en toe op de beste plek voorin zitten en dat levert dan een machtsspelletje op met de reisleidster.
Weer een lange busdag door de woestijn. Wordt wel een beetje saai dat rijden door de woestijn. Gelukkig hebben we studienboeken en ipods bij ons.
We bezochten nog de Christelijke necropool Bagawat met wat bijzondere schilderingen.
We hebben continu politiebegeleiding in de bus en passeren om de tig kilometer een checkpoint waar weer van alles genoteerd wordt. Je zult niet snel zoekraken hier.
Van die politieman in de bus (compleet met zo'n groot machinepistool) heb je eigenlijk weinig last, alleen willen ze af en toe op de beste plek voorin zitten en dat levert dan een machtsspelletje op met de reisleidster.
zaterdag 21 november 2009
Farafra oase
Na de koude woestijnnacht konden we zwemmen in een heetwaterbron. Het water was echt badtemperatuur. Weer een heel eind gereden door de woestijn en onderweg nog museumpje bezocht van een plaatselijke kunstenaar in de Farafra oase. Wel grappig.
Later bezochten we het Al Kasr. Een heel oud plaatsje dat sinds een paar jaar niet meer bewoont is, overspoeld wordt door de oprukkende woestijn en op instorten staat. Er schijnen plannen te zijn van Unesco om het op te knappen, moeten ze wel snel zijn anders hoeft het niet meer.
We overnachtten in het Bedoin Village in de Kharga oase. Zag er van buiten prachtig uit, heel romantisch. Nog geen 14 maanden oud. Helaas stond binnen de boel alweer op instorten. Ze kunnen het wel leuk bouwen, maar als je het niet onderhoud heb je voor je het weet de deurkruk in je hand bij het sluiten van de deur.
's avonds werden we gefeteerd op bedouinenmuziek en mochten we meedansen, jaja je bent toerist of je bent het niet.
Later bezochten we het Al Kasr. Een heel oud plaatsje dat sinds een paar jaar niet meer bewoont is, overspoeld wordt door de oprukkende woestijn en op instorten staat. Er schijnen plannen te zijn van Unesco om het op te knappen, moeten ze wel snel zijn anders hoeft het niet meer.
We overnachtten in het Bedoin Village in de Kharga oase. Zag er van buiten prachtig uit, heel romantisch. Nog geen 14 maanden oud. Helaas stond binnen de boel alweer op instorten. Ze kunnen het wel leuk bouwen, maar als je het niet onderhoud heb je voor je het weet de deurkruk in je hand bij het sluiten van de deur.
's avonds werden we gefeteerd op bedouinenmuziek en mochten we meedansen, jaja je bent toerist of je bent het niet.
vrijdag 20 november 2009
Slapen in de woestijn
Vanuit de Baharya oase reden we de woestijn verder in. Eerst de zwarte woestijn. Die ziet zwart omdat boven op het zand een soort deklaag ligt van pyriet. Die steentjes zijn wat groter, het losse zand waait er tussenuit en er blijft een zwarte deklaag over.
Onderweg vonden we een Cache, jippie, onze eerste in Egypte, met nog een mooie geocoin ook. Er blijkt nog een cacher in onze groep te zitten.
Een stuk verder kwamen we in de witte woestijn. Heel wit gesteente in het zand in de meest wonderlijke vormen. Ooit ontstaan doordat een binnenzee heel snel verdampt is en een dikke kalklaag op de bodem heeft achtergelaten. Ik vond een steen met een garnalenfossieltje!
Daar in de witte woestijn, tussen al die mooie rotsformaties was voor ons een kampje gemaakt. Na de zonsondergang aten we kip geroosterd in een vuurtje en maakten de meegenomen flesjes wijn soldaat.
We sliepen die nacht in de woestijn. Ron en ik hadden een plekje gezocht, achter een rots (die de wind tegenhield). We sliepen op het zand op dunnen matjes, in een soort legerslaapzakken. We hebben het niet koud gehad, maar erg comfortabel was het niet.
Voordeel daarvan was dat we vaak wakker waren en konden genieten van de werkelijk schitterende sterrenhemel. A night to remember!
's Morgens om 5 uur op om de zonsopgang te bewonderen die ook weer geweldig was.
Alle superlatieven schieten eigenlijk te kort voor deze woestijnervaring.
Onderweg vonden we een Cache, jippie, onze eerste in Egypte, met nog een mooie geocoin ook. Er blijkt nog een cacher in onze groep te zitten.
Een stuk verder kwamen we in de witte woestijn. Heel wit gesteente in het zand in de meest wonderlijke vormen. Ooit ontstaan doordat een binnenzee heel snel verdampt is en een dikke kalklaag op de bodem heeft achtergelaten. Ik vond een steen met een garnalenfossieltje!
Daar in de witte woestijn, tussen al die mooie rotsformaties was voor ons een kampje gemaakt. Na de zonsondergang aten we kip geroosterd in een vuurtje en maakten de meegenomen flesjes wijn soldaat.
We sliepen die nacht in de woestijn. Ron en ik hadden een plekje gezocht, achter een rots (die de wind tegenhield). We sliepen op het zand op dunnen matjes, in een soort legerslaapzakken. We hebben het niet koud gehad, maar erg comfortabel was het niet.
Voordeel daarvan was dat we vaak wakker waren en konden genieten van de werkelijk schitterende sterrenhemel. A night to remember!
's Morgens om 5 uur op om de zonsopgang te bewonderen die ook weer geweldig was.
Alle superlatieven schieten eigenlijk te kort voor deze woestijnervaring.
donderdag 19 november 2009
Baharya oase
Gisteren zijn we met 4x4 jeeps vertrokken vanuit Shiwa naar Baharya oase. Er loopt een soort van weg door de woestijn, grotendeels steenslag, stukken asfalt tot het geld op was en de rest zand. Echt gaaf met die jeeps, we scheurden stukken door de woestijn met soms meer dan 100 km per uur en over zandheuvels, net een achtbaan. Fantastisch al die zand, vergezichten en duinen. We vonden overal schelpen dus het moet hier ooit een zee geweest zijn. De foto's worden schitterend denk ik.
De Baharya oase is simpel, het grootste restaurant had plastic stoeltjes en 2 menukeuzes! Tijdens ons wandelingetje door het dorp ontdekten we een hotel met de illustere naam Alpenblick. De eigenaar bleek een duitser te zijn, echter geen alp te bekennen. Vandaag gaan we door naar de Black dessert waar we vannacht in de open lucht slapen onder dekentjes bij een kampvuur. We hopen vandaag ook een cache te scoren.
De groep is erg gezellig en de reisleidster supertof, ze lijkt sprekend op Thekla echt niet te geloven.
De Baharya oase is simpel, het grootste restaurant had plastic stoeltjes en 2 menukeuzes! Tijdens ons wandelingetje door het dorp ontdekten we een hotel met de illustere naam Alpenblick. De eigenaar bleek een duitser te zijn, echter geen alp te bekennen. Vandaag gaan we door naar de Black dessert waar we vannacht in de open lucht slapen onder dekentjes bij een kampvuur. We hopen vandaag ook een cache te scoren.
De groep is erg gezellig en de reisleidster supertof, ze lijkt sprekend op Thekla echt niet te geloven.
woensdag 18 november 2009
Alexandrie en Shiwa
Na Cairo zijn we naar Alexandrie vertrokken, onderweg bezochten we een koptisch (christelijk) klooster. In Alexandrie kregen we een quicktour langs een paar bezienswaardigheden waarna we weer lekker vis hebben gegeten in een restaurant met uitzicht over zee. Het hotel was prut met kakkerlak.
Gisteren zijn we vroeg vertrokken vanuit Alexandrie naar Shiwa. Onderweg bezochten we de Al Alamein begraafplaats. Reuze interessant allemaal, weer een hoop geleerd. Nooit geweten dat hier in Noord Afrika in de 2e wereld oorlog zo lang gevochten is om de middelandse zeekust en hoe belangrijk dat is geweest voor het verloop van de oorlog. Het was een lange dag bussen. We zitten nu midden in de woestijn, in een oase in het Mubarak hotel. De weg houdt hier op. VErder gaan we met jeeps door het zand naar de volgende oase waar weer een weg is.
Vandaag hebben we met fietsjes van het merk Barrel de oase verkend. Ook weer reuze leuk. Er is hier een gigantisch zoutmeer en dat midden in de woestijn.
Die meren zijn zo zout omdat het zoute water dat uit de grond opwelt in snel tempo verdampt.
In Shiwa is ook het Orakel van Alexander de Grote, hij vond het daar zo mooi dat hij er begraven wilde worden. We fietsten ook langs de bron waarin Cleopatra gebaad zou hebben. Er welt hier gewoon water uit de grond op, varierend in temperatuur tot wel 40 graden.
's Avonds zijn we nog gefietst naar en ander zoutmeer. 6 km racen op die kreukelfietsjes om op tijd te zijn voor de zonsondergang, die natuurlijk prachtig was, over het meer, met de woestijn op de achtergrond. En toen weer terug, zonder licht natuurlijk, gelukkig geven de sterren hier veel licht.
Gisteren zijn we vroeg vertrokken vanuit Alexandrie naar Shiwa. Onderweg bezochten we de Al Alamein begraafplaats. Reuze interessant allemaal, weer een hoop geleerd. Nooit geweten dat hier in Noord Afrika in de 2e wereld oorlog zo lang gevochten is om de middelandse zeekust en hoe belangrijk dat is geweest voor het verloop van de oorlog. Het was een lange dag bussen. We zitten nu midden in de woestijn, in een oase in het Mubarak hotel. De weg houdt hier op. VErder gaan we met jeeps door het zand naar de volgende oase waar weer een weg is.
Vandaag hebben we met fietsjes van het merk Barrel de oase verkend. Ook weer reuze leuk. Er is hier een gigantisch zoutmeer en dat midden in de woestijn.
Die meren zijn zo zout omdat het zoute water dat uit de grond opwelt in snel tempo verdampt.
In Shiwa is ook het Orakel van Alexander de Grote, hij vond het daar zo mooi dat hij er begraven wilde worden. We fietsten ook langs de bron waarin Cleopatra gebaad zou hebben. Er welt hier gewoon water uit de grond op, varierend in temperatuur tot wel 40 graden.
's Avonds zijn we nog gefietst naar en ander zoutmeer. 6 km racen op die kreukelfietsjes om op tijd te zijn voor de zonsondergang, die natuurlijk prachtig was, over het meer, met de woestijn op de achtergrond. En toen weer terug, zonder licht natuurlijk, gelukkig geven de sterren hier veel licht.
zondag 15 november 2009
Cairo
Hier ons eerste berichtje uit Cairo.
We hadden een goede vlucht en kwamen midden in de nacht aan in Cairo. Op de luchthaven ontmoette we de rest van de reisgroep en de reisleidster. Allemaal aardige mensen.
Het Santana hotel in Cairo is prima, ligt in een redelijk rustge buurt buiten het drukke centrum.
Na een heel kort nachtje van een uurtje of 3 hebben we Cairo "gedaan". In 1 dag het egyptisch museum, de citadel (een fort boven de stad) en de Islamitische wijk bekeken. Daarna lekker gegeten in de islamitische wijk. Om half acht toen we daar nog zaten begon het voetbal. Egypte tegen Algarije, big thing hier. Ron is nog met 2 andere mannen in een cafe de wedstrijd af gaan kijken en de rest ging terug naar het hotel. Egypte heeft gewonnen en het bleef nog lang feest in de stad.
Vandaag zijn we naar de piramides geweest, eerst Cheops, toen de Sfinx en daarna naar Sakkara naar de piramide van Djoser, de oudste van egypte. De piramides van Gizeh, waar Cheops bijhoort liggen niet zoals we dachten echt in de woestijn, maar aan de rand van de stad.
Het is indrukwekkend om te zien, dat vonden die andere duizenden mensen ook. In sakkara was het een heel stuk rustiger.
Daarna zijn we terug in Cairo nog naar de Coptische wijk geweest waar de joden en de christenen wonen. Nog een synagoge en een kerk bezichtigd, dus een hoop cultuur vandaag.
Morgen gaan we met het busje naar Alexandrie.
We hadden een goede vlucht en kwamen midden in de nacht aan in Cairo. Op de luchthaven ontmoette we de rest van de reisgroep en de reisleidster. Allemaal aardige mensen.
Het Santana hotel in Cairo is prima, ligt in een redelijk rustge buurt buiten het drukke centrum.
Na een heel kort nachtje van een uurtje of 3 hebben we Cairo "gedaan". In 1 dag het egyptisch museum, de citadel (een fort boven de stad) en de Islamitische wijk bekeken. Daarna lekker gegeten in de islamitische wijk. Om half acht toen we daar nog zaten begon het voetbal. Egypte tegen Algarije, big thing hier. Ron is nog met 2 andere mannen in een cafe de wedstrijd af gaan kijken en de rest ging terug naar het hotel. Egypte heeft gewonnen en het bleef nog lang feest in de stad.
Vandaag zijn we naar de piramides geweest, eerst Cheops, toen de Sfinx en daarna naar Sakkara naar de piramide van Djoser, de oudste van egypte. De piramides van Gizeh, waar Cheops bijhoort liggen niet zoals we dachten echt in de woestijn, maar aan de rand van de stad.
Het is indrukwekkend om te zien, dat vonden die andere duizenden mensen ook. In sakkara was het een heel stuk rustiger.
Daarna zijn we terug in Cairo nog naar de Coptische wijk geweest waar de joden en de christenen wonen. Nog een synagoge en een kerk bezichtigd, dus een hoop cultuur vandaag.
Morgen gaan we met het busje naar Alexandrie.
Abonneren op:
Posts (Atom)