Dhulikel - Bhaktapur

De ochtend na mijn verjaardag moesten we vroeg uit de veren, want we zouden om 8 uur vertrekken voor de tweede dag van de trekking. De spierpijn viel mee, de blaren ook, dus we gingen opgewekt op pad. Het blijft wel heel luxe voelen een gids en een drager voor ons viertjes. Zie de foto links, met hoed is de gids, rode t-short de drager.


Onderweg kwamen we op 2225 meter bij een uitkijkpunt waar we prachtig zicht hadden op een hele groep adelaars die net onder ons rondzweefden en steeds duikvluchten uitvoeren naar wat volgens de gids de restanten van een ezel waren. Wat een prachtige dieren om naar te kijken. Hoger in de bergen schijnen nog veel grotere rond te zweven.
Van daar af ging de tocht voornamelijk heuvelafwaarts en liepen we langs rijstvelden en allerlei andere groente tuintjes. Ook passeerden we een kazerne waar we zagen hoe de Nepalese soldaten afgebeuld worden.


Halverwege de tocht kregen Lotte en later ook Els toch wel zoveel last van de voetjes dat we de schoenen verwisselden voor slippers en op die manier de tocht afmaakten.
De eerste dag liepen we 17 km, vooral bergop, de tweede dag 23 km, vooral bergaf. De laatste twee uur liepen we voornamelijk over het asfalt. We hadden het dan ook behoorlijk gehad toen we eindelijk in het hotel in Dhulikel aankwamen. Met een vooruitziende blik had Nilam ons omgeboekt van het oorspronkelijke simpele family guesthouse naar een heel aardig hotel, waar we lekker in de watten werden gelegd en een mooie kamer hadden.

Na 40 kilometer lopen in twee dagen hebben we het vanmorgen voor gezien gehouden en de laatste trekkingdag ingeruild voor de plaatselijke bus, wat ook een belevenis is.




We zitten nu Bhaktapur midden in het centrum van de stad, wat in zijn geheel tot World Heritage site is uitgeroepen. De stad heeft een middeleeuwse uitstraling, maar dan wel met heeel veel toeristenwinkeltjes.We hebben hier een luierdagje ingeruimd na al het reizen en trekken van de afgelopen twee weken. Het Badgaon hotel heeft een prima dakterras waarvan af je lekker naar de beneden rondlopende toeristen kan kijken, onder het genot van een lime soda, wat hier ons favoriete drankje is.


Morgen hopen we naar Chitwan park te gaan, maar het is al een week gesloten i.v.m. politieke problemen. Gisteren werd op het nieuws gezegd dat het misschien weer open zou gaan, dus we keep our fingers crossed. Vanavond komt Nilam met de rest van onze bagage, en morgen hopenlijk op naar de neushoorns en olifanten in Chitwan.