woensdag 30 mei 2018

Dag 29 Kirby Cove

De oceaan, die hadden we nog niet gezien. De buurman op de camping had een hele goede tip voor ons. Marin Headlands, het natuurpark net ten noorden van de Golden Gate Bridge. We waren er lekker vroeg. Om negen uur veranderen ze de 6 rijstroken op de brug van 4 de stad in en 2 uit naar 3 in en uit. Ze verplaatsen gewoon de middenberm. Ingenieus systeem!

We wandelden naar beneden naar Kirby Cove. Daar zagen we niet alleen de Golden Gate Bridge en de Oceaan, maar ook twee walvissen, zeeleeuwen een visser die een pijlstaartrog ving (en weer terug gooide gelukkig) en een hert met ezelsoren. Een klein paradijs. Vlak bij zo'n grote stad en zo rustig, een mooie laatste dag!
Inmiddels staan we op onze laatste camping Anthony Chabot, weer lekker in het bos. De koffers zijn gepakt, nog even de laatste restjes opmaken en dan morgen camper inleveren en weer naar huis. Tot gauw allemaal.

dinsdag 29 mei 2018

Dag 28 San Francisco

10 minuutjes lopen van de camping vertrekt de ferry naar San Francisco.
We varen langs de Saint Quintin prison. De 'inmates' op de binnenplaats zwaaien naar ons op de boot. Later varen we langs Alcatraz. Daar wordt niet meer gezwaaid, die gevangenis is gesloten.

In San Francisco lopen we langs de 'Warfs' aan de waterkant. bij Fisherman's Warf liggen de zeeleeuwen tot groot vermaak van iedereen te zonnen. We zien de beroemde cablecar's en 'The croockiest Street' Lombard Street. Iedereen wil daar met zijn eigen auto het stijle kronkelstraatje naar beneden.
Tot slot nemen we de bus naar de Golden Gate Bridge. Het is een prachtige dag, dus niet in de mist, maar in de zon. We hebben 12 km in de benen, maar toch maar een heel klein stukje van deze mooie stad gezien. Keertje terug dus misschien?

maandag 28 mei 2018

Dag 27 Marin Park

Met spijt in het hart namen we alweer afscheid van de mooie Yosemity Valley. Hadden we nog wel wat langer willen verkennen. Terwijl wij er rustig uit reden reden er hele files Yosemite in. Bij de ingang van het park stond een lange file.

We reden Highway 120 af die al begint bij Mono Lake en doorloopt tot bijna in San Fransisco. Het laatste stuk was heel erg druk maar gelukkig geen echte file. Camping Marin Park ligt net boven de Golden Gate bridge en is niet meer dan een geasfalteerde parkeerplaats. Onze camper valt helemaal inhebt niet tussen de reuzen naast ons.
Aan het eind van het kampeerstraatje ontdekte we een doorgang naar een oude spoorlijn die uitkijkt over het Corte Madera Ecological reserve. Daar parkeerden wij onze stoeltjes, met uitzicht op de gevangenis St. Quintin. 'S avonds lekker gegeten bij de plaatselijke brouwerij.

zondag 27 mei 2018

Dag 26 Yosemite Valley

Het einde van onze reis nadert en daarmee ook het einde van onze voorraad. Voor we vertrekken naar de Valley ontbijten we met Hungry Jack's America Pancakes. Best lekker en echt Amerikaans (vet en zoet). Het is een holiday weekend (maandag is memorial day, een nationale vrije dag), dus het is nóg drukker dan normaal in Yosemity. Alle parkeerplaatsen staan bomvol dus we zijn blij dat we een kampeerplek hebben in Upper Valley. Vandaar kun je met een shuttle bus naar wandelingen toe.

Tijdens de wandelingen naar watervallen (Bridalveil en Vernall fall) zagen we een bruidspaar met nordic walking stokken en een mooie blauwe Stellars jay. Er wordt hier heel erg gewaarschuwd voor beren die op je eten afkomen. Zelfs geen appeltje mee in je rugzak! De beren zelf zagen we niet. Wel berenpoepjes om te eten.

Dag 25 Tioga Pas en Tioga Road

We vertrokken vroeg op weg naar de Tiogapas met nog een mooie blauwe lucht. De Tioga pas is pas sinds 4dagen open. We verwachten daarom hoge sneeuwmuren. Die waren er niet. Wel veel sneeuw langs de weg en nog bevroren bergmeren. Een yellow belly marmot koesterde zich in het zonnetje vlak voor onze neus.

Net over de pas ligt de Meadows daar ontmoeten we tijdens een wandeling vier mannen die de Pacific Crest Trail lopen. Iets van 2500 mijl. Die kruist daar toevallig de weg, maar loopt verder oa dwars door de Sierra Nevada. Ze kwamen net uit hun tentjes, het vriest hier 's nachts. Wat een bikkels.
Terwijl we in de Meadows wandelden kwam de mist opzetten. Van de rest van de Tioga Road hebben we dan ook niet veel gezien. Wij kamperen op Hodgdon Meadows bij de west uitgang van het park. Ook daar hebben we nog een mooie wandeling gemaakt naar de Calton Falls. Het is ons ook gelukt om bij het reservation Office nog een nachtje bij te boeken. In de Upper Pines zowaar, in het hartje van Yosemity Valley. Moet je normaal een half jaar van tevoren besproken. Alweer mazzel dus.

vrijdag 25 mei 2018

Dag 24 June Lake Loop

We blijven nog een dagje in Lee Vining in het mooie het merengebied aan de voet van de Sierra Nevada. De June Lake Loop (een rondje langs een paar meren) en een wandeling naar het Parker Lake, een gletsjermeer, staan op het programma. De tocht naar het Parker Lake gaat het laatste stuk over een dirt road. Volgens de Ranger in het visite centre kan dat best met een camper. Die man is niet goed wijs. We zijn blij dat we daar zonder camperpech uit gekomen zijn. De wandeling is zeer de moeite waard en heerlijk rustig.

June Lake zelf is behalve een meer ook een hip wintersport plaatsje, met stoeltjesliften zoals we die in Europa al 20 jaar niet meer hebben. Wel een echte lokale bierbrouwerij met een foodtruck ernaast. Het bier laten we uit solidariteit met de chauffeur toch maar voor wat het is. Het weer slaat aan het eind van de dag om. De stoere fietsers die we op de camping hebben leren kennen houden het even voor gezien en nemen de bus.

Het is ons op het laatste moment toch nog gelukt om een nachtje camping in Yosemite te boeken. Misschien dat we er ter plekke nog een nachtje aan kunnen knopen.

donderdag 24 mei 2018

Dag 23 Mono Lake

Tweede etappe door de woestijn. Weer veel woeste leegheid en spookstadjes, maar het zonnetje schijnt gelukkig weer. Bovenop een bergpas zwaait Ron tijdens een stop vrolijk naar een langsrazende FedEx koerier, die sprekend op Ellen DeGeneres leek. Die ging gelijk vol in de remmen, maakte een U-turn en vroeg of we hulp nodig hadden. Oeps, aardige mensen die nieuwe collega's van Han, maar het zwaaien laten we nu maar achterwege.

Mono Lake ligt aan de voet van de Tioga pas naar Yosemite. Het waterpeil van dit meer is dramatisch gezakt omdat Los Angelos jarenlang water heeft afgetapt. De rotsformaties die in de loop der eeuwen in dit zoute meer zijn ontstaan zijn daardoor boven water gekomen. Dat levert ren futuristisch landschap op. Het water is 3x zo zout als de zee. Tijdens onze wandeling naar het meer schampte een onweersbui precies langs ons heen. Ron en Han knopen met iedereen een gezellig praatje aan.

woensdag 23 mei 2018

Dag 22 The Extraterestrial highway & Tonopah

Om naar California terug te komen moeten we toch ruim 500 km door de woestijn in Nevada. Een deel van deze weg heet de Extraterrestrial highway en loopt langs Aria 51. Een militair gebied waar in de jaren 80-90 geheimzinnige experimenten werden uitgevoerd. Mede door de zinderende hitte (nu niet gelukkig) meenden mensen hier ook Ufo's te zien en waren er geruchten over 'Alien abductions'.

Bij woestijn moet je niet denken aan alleen maar zand, ook bergen en soms een meertje. Vroeger trokken hier de karavanen met huifkarren doorheen op zoek naar een beter leven. Pas na 250 km kwamen we het plaatsje Tonopah tegen. Ooit een zilvermijn stadje met een heus casino. Het casino oude stijl is er nog steeds. Eigenlijk leuker dan Las Vegas. Wij kampeerden op de parkeerplaats achter het Casino, want de volgende echte camping is pas 150 km verderop. Grappige ervaring.

dinsdag 22 mei 2018

Dag 21 Cathedral Gorge Canyon

Vandaag trokken we door de vlaktes waar eens de huifkarren reden op weg naar het goud in California. Lege vlaktes omringd door bergen. Het was toen een barre tocht met veel gevaren. Niet alleen van de natuur, maar ook bandieten die hele karavanen uitmoorden voor het vee en het geld dat ze bij zich hadden. Op die lege kale vlaktes ook hele grote cirkels van groen. Grote sproei armen zorgen voor irrigatie. Hebben we eindelijk een verklaring voor die vreemde groene cirkels die we vanuit het vliegtuig zagen.

Een cache bracht ons bij de Pie store in Feyo. We trakteerden onszelf op hun bestseller, de 'banana crème pie', heel smakelijk. We overnachten op het State Park Cathedral Gorge. Een bizar landschap van vreemde rotsen. Nog het best te beschrijven als de zandkastelen die je bouwt op het strand door emmertjes natte modder leeg te gieten. Het regende hier vanmiddag zowaar, komt zelden voor zegt men. Na de regen toch nog tijd voor een mooie wandeling door dit Mars landschap.

maandag 21 mei 2018

Dag 20 Zion met het busje

Zion Canyon mag je niet in met je eigen voertuig. Dat is maar goed ook, we moesten al bijna een kwartier wachten tot we met een busje mee konden, in een mooie rij, net Disneyland. Maar very well organized. Ook tijdens de wandeling was het regelmatig file lopen. Het weekend blijkt niet de beste tijd om Zion te bezoeken. Toch was het zeker de moeite waard en als je omhoog kijkt in deze imposante canyon zie je al die andere mensen niet.

Bij terugkomst een vreugdemoment voor Han, De Graafschap heeft met 2-1 gewonnen en zijn daarmee gepromoveerd naar de ere divisie. Jeehh.
De onderste foto is het uitzicht vanaf ons mooie camping plekje, kan zo een folder in.

Dag 19 Flora en Fauna

Van Bryce gaan we na een laatste blik op die fantastische Hoodoos op weg naar Zion. Daar heeft Lia zowaar via internet een plekje weten te bemachtigen op Watchman Campground in het park zelf. Dat is onwijs mazzel, want alles zit VOL! En hoe vol zien we op de weg door de bergen naar Zion toe. Prachtige uitzichten, maar stoppen is bijna niet mogelijk, overal staan auto's langs de weg. Zoiets als de Postbank op een mooie zomer zondagmiddag. Het geeft ons een goede indruk hoe de Amerikanen hun schaarse vrije tijd doorbrengen.

De cactussen en de Yuca's staan volop in bloei en kleine kolibrietjes vliegen af en aan om de nectar eruit te zuigen. Gewoon naast onze camper.
Doordat de dieren hier weinig van mensen te vrezen hebben zijn ze ook niet schuw. Hertjes lopen gewoon langs de weg en squirrels (die kleintjes) en chipmunks (die dikke eekhoorns met een pluimstaart) zie je overal.

zaterdag 19 mei 2018

Dag 18 Bryce Canyon

We zijn verkast van de luxe camping aan de rand van Bryce naar een Campground in het Park. First come first served, dus als je er om 9 uur bent lukt dat prima. Met de camper reden we helemaal naar her einde van het park. Daar liepen de de 'Bristelcone hike'. Halverwege een uitstapje naar een top van 3000 meter met een gigantisch uitzicht. En op de top vonden we zowaar toevallig een cache die niet op de cachekaart staat. De 'bristelcone' dennetjes bloeien mooi paars, het begin van de 'cones'.

We zagen vandaag herten, verschillende soorten eekhoorns, een mooie knalblauwe vogel en een grote raaf. Wij fotograferen vooral de natuur en de uitzichten, de Chinezen en Japanners vooral zichzelf en elkaar, in allerlei charmante poses.